4:33 بعد از ظهر
نمیگҐ چی میگـלּ ، کے تو سرتـــ بود
یهو دستامو محکــҐ تر گرفتے
تو بودے همـﮧ ے دار و ندارҐ
چے شد هستیمو آخر سر گرفتے
توے قانوלּ احساســـҐ شدیدا
همیـלּ راهے کـﮧ تـــو میرے خلافـﮧ
حالا تنهـــا نشوלּ از مـــלּ همینـﮧ
دو سـﮧ تا آدرس و خطے کـﮧ offe
مطمئنـــҐ یـﮧ روز میفهمے با مـــלּ چـﮧ کردے
سر حرفتـــ باش عزیزҐ ، برنگردے
اگـﮧ برگردے میبینے
مـــלּ به گریـﮧ هاتــــ میخندҐ
در ایـــלּ خــونـﮧ که بازه
در قلبمو رو بـﮧ تـــو می بندҐ
بعد این همـﮧ زندگے باز تو باهاҐ سردے
خــدا لعنتتـــ کنـﮧ وابستــҐ کردے
حالا کـﮧ حرفو تا اینجا کشوندے
چرا پس مهلتــ دفاع نمیدے
تو کـﮧ رفتے ولے اے کــــاش بودے
یـﮧ بارҐ عاشقے رو مے چشیدے
چقدر گفتــҐ نرو دورت بگردҐ
بموלּ و مرهمے شو روے دردҐ
حالا کـﮧ غسل کامل کرده چشماҐ
منــҐ از با تو بودלּ توبـﮧ کــردҐ
یادتــ باشـﮧ کـﮧ بعد چند وقتـــ اگـﮧ تنها شے
حرفـــ قلبــــ مـלּ اینـﮧ ، نمیخواҐ باشے
درد مــלּ شدے ، بگو حالا ، با کے همدردے ؟!
خــدا لعنتتــ کنـﮧ وابستــҐ کردے ...
آبی تر از آنیم که بی رنگ بمیریم.... از شیشه نبودیم که با سنگ بمیریم.... تقصیر کسی نیست که اینگونه غریبیم.... شاید که خدا خواست که دلتنگ بمیریم... . از لطفی که داشتید بسیار متشکرم
نظرات شما عزیزان: